پاسخگویی تلفنی شاعرانه

قابل توجه کسانی که در ایام نوروز می خواهند خانه نباشند خانه نباشند! لابد برای شما هم پیش آمده است که به دوستی زنگ بزنید و از آ» طرف سیم٬ پیام گیر یا پاسخ گوی اتو ماتیک برای تان یک قطعه موسیقی بنوازد یا شعری زمزمه کند .بین ایرانیان با ذوق هستند کسانی کهبه جای دو کلمه ی خشک و خالی ٬عدم حضور خود را با کلام منظوم در تلفن اعلام می کنند .یکی از همین جماعت از دوست خود که شاعری طناز (طنز پرداز ) است ٬ درخواست کرده بود برایش یک دو بیتی بسازد تا روی دستگاه پیام گیر ضبط کند. ایشان هم ساخته بود :

شرمنده از آنم که نباشم به سرایم             تا با تو سلامی و علیکی بنمایم

گر لطف کنی نمره و پیغام گذاری                پاسخ دهم ای دوست به محضی که بیایم

اما کار به همین جا خاتمه پیدا نکرد . درخواست دوست٬ راهنمای ذهن شاعر شد تا سری به شعرای پیشین بزند و بیندیشد که اگر حافظ و خیام و فردوسی و دیگران نیز در عصر Answering  Machine زندگی می کردند چه کلامی روی دستگاه پیام گیر تلفنشان می گذاشتند. فرضیات زیر٬ماحصل این مراجعه است که شاید به درد شما هم بخورد به خصوص آن هایی که در ایام نوروز می خواهند خیلی با احترام و ادب از پذیرفتن مهمان قسر در بروند.

در منزل حافظ

رفته ام بیرون من از کاشانه ی خود غم مخور          تا مگر بینم رخ جانانه ی خـــــود غم مخور

بشنوی پاسخ ز حافظ گــــــــر که بگذاری پیام          آن زمان کو باز گردد خانه ی خود غم مخور

در منزل سعدی :

از آوای دل انگیز تو مستم                نباشم خانه و شرمنده هستم

به پیغام تو خواهم داد پاسخ            فلک گر فرصتی دادی به دستم

در منزل خیام

این چرخ فلک عمر مرا داد به باد             ممنون توام که کرده ای از ما یاد

رفتم سر کوچه منزل کوزه فروش           آیم چو به خانه پاسخت خواهم داد

در منزل فردوسی

نمی باشم امروز اندر سرای                که رسم ادب را بیارم به جای

به پیغامت ای دوست گویم جواب        چو فردا بر آید بلند آفتاب

در منزل مولانا

بهر سماع از خانه ام رفتم برون رقصان شوم       شوری برانگیزم به پا خندان شوم شادان شوم

برگو به من پیغام خود هم نمره و هم نام خود     فردا تو را پاسخ دهم جان تو را قربان شوم

در منزل منوچهری دامغانی

از شرم به رنگ باده باشد رویم           در خانه نباشم که سلامی گویم

بگذاری اگر پیام پاسخ دهمت            زان پیش که همچو برف گردد مویم

در منزل باباطاهرعریان

تیلیفون کرده ای جانم فدایت            الهی مو به قربون صدایت

چو از صحرا بیایوم نازنینوم              فرستم پاسخی از دل برایت

                                                                             افرا جهانبخش